کم شنوایی مربوط به سن خاصی نمی‌شود و در هر سنی به دلایلی ممکن است بروز پیدا کند. با این حال، اما پیری و افزایش سن یکی از مهم‌ترین دلایل کم شنوایی محسوب می‌شوند. شنوایی سنجی شامل تست‌هایی می‌شود که برای سنجش سیستم شنوایی بدن توسط متخصصان شنوایی شناس (ادیولوژیست) صورت می‌گیرد. کاربرد این تست، ارزیابی سیستم شنوایی می‌باشد و در کلینیک‌های شنوایی سنجی انجام می‌شود.

هدف از انجام این تست‌ها آن است که پزشک متوجه شود شما چقدر خوب می‌شنوید. این کار شامل تکنیک‌های غیرتهاجمی و بدون دردی می‌شود که برای بررسی عملکرد شنوایی بیماران کاربرد دارد. در این روش، شنوایی شناس به بررسی وضعیت شنوایی و سالم بودن بخش‌های گوش می‌پردازد تا پی ببرد که در کدام قسمت از شنوایی بیمار اختلال و مشکل به وجود آمده سپس به درمان آن بپردازد.

این کار با دستگاهی به اسم ادیومتر Audiometer  توسط متخصصان شنوایی شناس صورت می‌گیرد. اما شنوایی سنجی دقیقا چگونه انجام می‌شود؟ چند نوع شنوایی سنجی داریم؟ چطور باید برای این کار آماده شویم؟ چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ اینها از جمله مهم‌ترین سوالاتی می‌باشد که بیماران در این زمینه از ما می‌پرسند برای همین تصمیم به نوشتن این نوشتار گرفتیم که در زیر می‌خوانید.

مغز، صداهای مختلف را تفکیک و تفسیر می‌کند و به ما این امکان را می‌دهد که در مورد آنچه می‌شنویم  تمرکز کنیم‌.‌ صداهای زیادی در اطراف ما برای شنیدن وجود دارند،‌ اما قطعاً این مغز است که تصمیم می‌گیرد کدام صدا را واضح‌تر کند! بعضی اوقات مغز نمی‌تواند صدایی را تشخیص دهد و دلیل آن ضعیف بودن صدایی است که از طریق گوش به مغز مخابره می‌شود‌.‌ دلایل کاهش شنوایی متنوع است که در ادامه توضیح داده می‌شود. برای آگاهی از ارزیابی شنوایی کودکان, به مراکز معتبر و تخصصی مراجعه کنید.

شنوایی سنجی چگونه انجام می‌شود؟

بهتر است بدانید شنوایی سنجی با اینکه کار راحتی به نظر می‌رسد اما در آن از تکنیک‌های نوینی استفاده می‌شود که این ارزیابی را حائز اهمیت می‌کند. این کار باید حتما توسط شنوایی شناس صورت بگیرد. در انجام این روش اغلب هدفون‌هایی روی گوش بیمار قرار داده می‌شود تا فرکانس‌های مختلفی به گوش بیمار رسیده تا وضعیت سلامتی گوش‌هایش مورد بررسی قرار گیرد.

 لازم است بدانید که به میزان بلند بودن صداها در این هدفون‌ها با واحد دسی بل تعیین می‌گردد. همچنین، کم شنوایی می‌تواند خفیف تا عمیق باشد. بنابراین، یکی از کارهایی که شنوایی شناس انجام می‌دهد آن است که میزان کم شنوایی فرد تشخیص داده شود. صدای آهسته پچ پچ مانند حدود ۲۰ دسی بل و صدای بلند بین۸۰ تا ۱۲۰ دسی بل خواهد بود.

نتایج شنوایی سنجی به چند دسته تقسیم می‌شود که به شرح زیر می‌باشد:

• خفیف : بین ۲۵ تا ۴۰ دسی بل
• متوسط: بین ۴۱ تا ۶۵ دسی بل
• شدید: بین ۶۶ تا ۹۰ دسی بل
• عمیق: بالای ۹۰ دسی بل

دلایل از دست دادن شنوایی چیست؟

بطور کلی می‌توان علل ژنتیکی، عفونت‌های ویروسی‌،‌ ضربه‌،‌ قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند‌‌،‌ مشکلات عروقی‌‌،‌ تغییر فشار‌‌،‌ بیماری گوش داخلی‌‌،‌ تومورهای ساقه مغز (نورومای اکوستیک/acoustic neuroma)‌‌،‌ برخی بیماری‌های سیستمیک و برخی از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان را دلیل کم شنوایی ناگهانی ذکر کرد‌.‌ با این حال‌‌،‌ بسیاری از دلایل کاهش شنوایی ناگهانی ناشناخته است‌.

کم شنوایی در دوران کودکی و بزرگسالی

دلایل کاهش شنوایی در کودکان به اندازه بزرگسالان متنوع است‌.‌ اما می‌توان رایج‌ترین دلایل آن را به شرح زیر ذکر کرد‌.

از دست دادن شنوایی مادرزادی

کاهش شنوایی مادرزادی که در واقع آسیب عصب شنوایی (Auditory nerve) یا حلزون گوش (Cochlea)است. معمولاً این آسیب‌ها در حد‌ خفیف‌،‌ متوسط‌،‌ شدید یا بسیار عمیق هستند.‌ این نوع کاهش شنوایی ممکن است از بدو تولد ثابت بماند یا به تدریج در طول عمر افزایش یابد‌.‌ بنابراین‌،‌ تشخیص و درمان به موقع در این موارد حائز اهمیت،است‌.‌

کاهش شنوایی به دلیل التهاب گوش میانی

عفونت گوش میانی یکی از شایع‌ترین دلایل کم شنوایی بخصوص در کودکان است‌.‌ عفونت گوش میانی در دوران کودکی بسیار شایع است که باعث می‌شود کودکان مرتباً از آنتی بیوتیک استفاده کنند‌.‌ کم‌شنوایی ناشی از اوتیت میانی (serous otitis) عمدتاً دو طرفه بوده و عوارض آن بسیار خفیف است‌.‌ نه تنها مشکلات گوش میانی‌،‌ بلکه داروهایی که در دوران کودکی و نوجوانی استفاده می‌شوند از جمله دلایل کم شنوایی بشمار می‌روند.

اهمیت تشخیص کم شنوایی در کودکان و نوزادان و علائم آن

آگاهی والدین نسبت به علائم کم شنوایی در کودکان و نوزادان اهمیت بسیار زیادی دارد. چرا که کم شنوایی درمان نشده، سبب به تاخیر افتادن رشد مغز در قسمت گفتار و زبان می‌شود و این تاخیرها منجر به مشکل در یادگیری می‌گردد که اغلب، سبب عملکرد ضعیف در مدرسه می‌شود. زیرا کودکی که علائم کم شنوایی را از خود بروز می‌دهد و مبتلا به کم شنوایی می‌باشد ممکن است با مشکلات آکادمیک یا اجتماعی رو به رو شود. کودکانی که به کم شنوایی مبتلا هستند حتی در سن 12 ماهگی ممکن است کاندید کاشت حلزون(cochlear implan) شوند.

در صورتی‌ که اخیرا با علائمی مواجه شده‌اید که نشان می‌دهد کودک یا نوزاد شما به کم شنوایی مبتلا است، ممکن است با  سوالات و نگرانی‌های زیادی روبرو گردید. این طبیعی است که  مضطرب شوید؛ اما مطمئن باشید گزینه‌های درمانی و آموزشی زیادی هم در مدرسه و هم در خانه، در دسترس می‌باشد.

احتمالا مهم‌ترین موردی که شما می‌دانید، این است که توانایی شنوایی به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های گفتاری و زبانی خود را ارتقا دهد. بسیار مهم است تا مطمئن شوید که کم شنوایی کودکتان به طور مناسب درمان می‌شود تا اثرات مخرب کم شنوایی بر تحصیلش در این سن را، کاهش دهید.

با شناخت نشانه‌های کم شنوایی کودک و نوزاد در هر سن و مراجعه به موقع به متخصص، می‌توانید در سن مناسب برای درمان اقدام کنید. از این رو تشخیص کم شنوایی در کودکان و نوزادان با اهمیت و قابل توجه است. 

برای آگاهی ازارزیابی شنوایی کودکان, به مراکز معتبر و تخصصی مراجعه کنید.

علائم شنوایی از زمان تولد تا 4 ماهگی

نوزاد با شنوایی نرمال در این سن نشانه‌های زیر را دارد:

1- باید با صداهای بلند از خواب بپرد.

2- با صداهای بلند بیدار شود.

3- با لبخند،به صدای شما پاسخ دهد.

4- با یک صدای آشنا، او آرام می‌شود.

علائم شنوایی از 4 ماهگی تا 9 ماهگی

کودک با شنوایی نرمال در سن 4 تا 9 ماهگی علائم زیر را دارد:

1- وقتی با او صحبت می‌شود لبخند بزند.

2- به اسباب بازی‌هایی که صدا می‌دهند باید توجه کند.

3- سرش را به سمت منبع صداهای آشنا برگرداند.

4- صداهای غرغر مانند ایجاد کند.

5- حرکات دست و بازی را درک کند.

علائم شنوایی از 9 ماهگی تا 15 ماهگی

کودک با شنوایی نرمال در این سن نشانه‌های زیر را دارد:

1- کودک توانایی تولید صداهای مختلف را داشته باشد.

2- چندین صداهای ساده را تکرار کند.

3- درخواست‌های اساسی را متوجه شود.

4- از صدایش برای جلب توجه شما استفاده کند.

5- به اسمش، واکنش نشان دهد.

علائم شنوایی از 15 ماهگی تا 24 ماهگی

کودک با شنوایی نرمال در سن 15 تا 24 ماهگی علائم زیر را دارد:

1- از کلمات ساده استفاده کند.

2- وقتی شما می‌پرسید، با اعضای بدنش اشاره کند.

3- اسم برخی اشیا را بداند.

4- با علاقه به موسیقی، شعر و داستان‌ها گوش دهد.

5- به اشیایی که نام می‌برید اشاره کند.

6- دستورات اساسی را اجرا کند.

در واقع، روش‌های درمان کم شنوایی، قبل از رسیدن نوزاد به سن 6 ماهگی با توجه به نتایج گفتاری و زبان، بهتر از درمان بعد این زمان است.

شنوایی سنجی کودکان و نوزادان چیست و چه اهمیتی دارد

تست شنوایی سنجی یا ادیومتری شامل آزمایشات و اندازه‌گیری‌های مربوط به شنوایی است و امکان ارزیابی عملکرد شنوایی را فراهم می‌کند‌. شنوایی سنجی در نوزادان می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد و معمولاً بعد از تولد و قبل از ترخیص از بیمارستان تحت غربالگری شنوایی سنجی نوزادان انجام می‌شود. مراجعه به مراکز و کلینیک‌های شنوایی سنجی کودک و نوزاد برای انجام آزمایش‌های شنوایی یکی از امور مهم برای بررسی سلامت شنوایی آن هاست. بدون انجام شنوایی سنجی و ادیومتری کودکان (hearing evaluation children) به طور روتین، ممکن است که برای ماه‌ها یا سال‌ها، مشکلات شنوایی تشخیص داده نشود.

شنوایی سنجی کودکان به طور روتین، برای نوزادان و کودکان پیشنهاد می‌شود تا هر گونه مشکلی در ابتدای رشد آنها، مشخص گردد. اگر چه مشکلات جدی شنوایی در دوره کودکی نادر می‌باشد، اما آزمایش‌های زودهنگام، بهبودی و مدیریت آن را تا حد ممکن، تضمین می‌کند.

بسیار مهم است که در اسرع وقت مشکلات شنوایی را تشخیص دهید، زیرا می‌تواند بر گفتار، مهارت‌های اجتماعی، رشد زبان و تحصیل فرزندتان تاثیر بگذارند.

اگر هر مشکلی در ابتدا در شنوایی سنجی کودک تشخیص و سپس مدیریت شود، درمان تاثیر بسیار بیشتری خواهد داشت. همچنین تشخیص زود هنگام به شما کمک خواهد کرد تا اطمینان پیدا کنید که شما و فرزندتان از هر گونه خدمات کمکی مخصوص که ممکن است نیاز داشته باشید، برخوردار شوید.

چه روش‌هایی برای شنوایی سنجی وجود دارد؟

شنوایی سنجی تن خالص

این متد رایج‌ترین آزمایش گوش است‌.‌ این آزمایش‌،‌ حداقل شدت صداهایی (آستانه شنوایی) را تعیین می‌کند که هر دو گوش می‌توانند در فرکانس‌های مختلف‌‌ بشنوند‌.‌ قبل از شروع آزمون شنوایی سنجی تن خالص‌‌،‌ از فرد خواسته می‌شود که صدای مختلف را گوش داده و دکمه سیگنال را با دست خود فشار دهد‌.‌ پس از توضیح تست‌‌،‌ آزمون شروع می‌شود‌.‌

فرد در یک کابین ضد صدا قرار می‌گیرد‌.‌ صدا از طریق هدفون به گوش بیمار می‌رسد‌.‌ دو گوش به طور جداگانه آزمایش می‌شوند و آستانه شنوایی ‌آن‌ها مشخص می‌شود‌.‌ زمانی که  فرد صدا را می‌شنود با فشار دادن دکمه‌ای که در دست دارد علامت می‌دهد‌.‌ بنابراین‌‌،‌ سطح صدایی که می‌شنود مشخص می‌شود‌.‌

در این اندازه‌گیری‌‌،‌ سطح شنوایی راه هوایی و هدایت صدا از طریق استخوان‌های جمجمه تعیین می‌شود‌.‌ اندازه گیری‌های راه هوایی، اطلاعاتی در مورد مسیرهای شنوایی از گوش به مغز فراهم می‌کند‌. و هدایت استخوانی، اطلاعاتی از گوش داخلی می‌دهد‌. 

آستانه‌های راه هوایی با کمک هدفون‌هایی که روی گوش قرار می‌گیرند و آستانه‌های مسیر استخوان با کمک ویبراتور استخوانی که روی برجستگی جمجه‌ا‌ی موسوم به ماستوئید (Mastoid) قرار می‌گیرد‌‌،‌ تعیین می‌شوند‌.‌ پس از تعیین آستانه‌های شنوایی‌‌،‌ وضعیت شنوایی فرد در شنوایی سنجی مشخص می‌شود‌.

انواع تست شنوایی سنجی

ارزیابی و شنوایی سنجی ابتدا باید برای سنجش سلامت عمکرد گوش‌ها صورت گیرد که به شرح زیر می‌باشد:

• انتقال مکانیکی صدا (عملکرد گوش میانی)
• انتقال صدای عصبی (عملکرد حلزونی)
• توانایی تشخیص گفتار (پردازش مرکزی)

همچنین در کنار این روش‌ها و پس از بررسی عملکرد گوش از تکنیک‌های دیگری نیز برای سنجش سیستم شنوایی استفاده می‌شود که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:

ادیومتری

یکی از مهم‌ترین روش‌هایی که برای سنجش شنوایی استفاده می‌شود” ادیومتری” نام دارد. با استفاده از این روش تست‌های مختلفی از بیمار گرفته می‌شود. این روش برای بررسی میزان کم شنوایی و مقدار آن کاربرد دارد.

OAE

با استفاده از OAE، می‌توان به سنجش و ارزیابی شنوایی کودکان و نوزادان پرداخت. اغلب کودکانی که احتمال کم شنوایی آن‌ها وجود دارد می‌بایست تحت این آزمایش قرار گیرند.

ABR

در  تکنیک ABR ، میزان کم شنوایی فرد و سلامت سیستم عصبی وی سنجیده می‌شود. برای همین این آزمون دقت و حساسیت زیادی لازم دارد.

VNG

به واسطه این روش، می‌توان به بررسی اختلالات گوش داخلی پرداخت. هرگاه فرد مبتلا به سرگیجه و کم شنوایی باشد، از این تکنیک استفاده می‌شود.

رفلکس اکوستیک

یکی دیگر از روش‌های شنوایی سنجی”رفلکس اکوستیک” می‌باشد. این تکنیک، از طریق انقباض غیرارادی ماهیچه‌ها به بررسی سلامت سیستم شنوایی می‌پردازد.

رفلکس صوتی

امواج صوتی زیاد که از خارج می‌آیند‌‌،‌ پرده گوش و سپس استخوان‌ها را می‌لرزاند‌.‌ اگر شدت صدا خیلی زیاد باشد‌‌،‌ عضله متصل به استخوان رکابی،‌ برای محافظت از گوش داخلی منقبض می‌شود‌‌،‌ از حرکت بیش از حد استخوان رکابی جلوگیری می‌کند و از گوش داخلی محافظت می‌کند‌.‌ 

به این وضعیت رفلکس صوتی(Audio reflex) گفته می‌شود‌.‌ مقادیر رفلکس با حرکت استخوان رکابی‌،‌ اندازه‌گیری می‌شود‌.‌ با استفاده از این آزمون‌‌،‌ اطلاعاتی در مورد میزان کارکرد رفلکس صوتی در برابر محرکات شدید به دست می‌آید‌.‌ اندازه‌گیری‌های جداگانه برای گوش راست و چپ انجام می‌شود و مقادیر پس از تعیین ثبت می‌شوند‌.

آزمایش هدایت استخوانی

نمونه‌ای از تست شنوایی با صدای خالص می‌باشد. در این تکنیک، وسیله‌ای در پشت گوش قرار می‌گیرد تا از راه استخوان به بررسی وضعیت سلامت گوش داخلی بپردازد. 

برای آگاهی ازارزیابی شنوایی کودکان, به مراکز معتبر و تخصصی مراجعه کنید.

شنوایی سنجی گفتار

آزمایشی که از صدای انسان به عنوان محرک استفاده می‌کند‌‌،‌ شنوایی سنجی گفتار (Speech audiometry) نامیده می‌شود‌. هنگام سنجش گفتار‌‌،‌ میکروفونی به فرد داده می‌شود و از فرد خواسته می‌شود کلماتی را که می‌خوانند‌‌، تکرار کند‌. پس از توضیح تست‌‌،‌ آزمون شروع می‌شود‌.‌ نتایج این روش #شنوایی سنجی‌،‌ اطلاعات مهمی را در مورد تعیین نیاز به سمعک (hearing aids) و میزان مفید بودن آن ارائه می‌دهد‌. مقادیر مهمی که باید در مورد نوع و مدل سمعک‌،‌ ارزیابی شوند‌ شامل SRT، SDS‌‌،‌ UCL‌‌،‌ MCL است که پس از تعیین، نتایج ثبت شده و به رایانه منتقل می‌شوند‌.

SDS

 برای این آزمون‌‌،‌ 25 کلمه تک هجا با اضافه کردن 25 تا 40 دسی‌بل بالاتر از آستانه SRT فرد خوانده می‌شود‌. تعداد کلماتی که او درست و نادرست پاسخ داده است شمارش می‌شود و پاسخ‌های صحیح در 4٪ ضرب می‌شوند و مقدار SDS تعیین می‌شود‌. 

تمپانومتری(Tympanometry)

روشی برای ارزیابی گوش میانی است که برای بررسی ضایعات و بیماری‌های گوش میانی استفاده می‌شود‌. این تست بدون درد است‌.‌ مقدار فشار بین 50- و +50 به عنوان مقدار طبیعی پذیرفته می‌شود‌.‌ در حین آزمایش فشار گوش میانی با یک پروب وارد شده به کانال گوش خارجی اندازه گیری می‌شود‌‌،‌ اندازه گیری‌ها به طور جداگانه برای گوش راست و چپ انجام می‌شود و مقادیر ثبت می‌شود‌.‌ 

در طی این آزمایش‌‌،‌ در حالی که صدا به گوش ارسال می‌شود‌‌،‌ فشار کانال شنوایی خارجی تغییر می‌کند و تحرک پرده گوش بررسی می‌شود‌. در نتیجه‌‌،‌ یک نمودار فشار بدست می‌آید.‌ در نتیجه این آزمایش؛ اطلاعات مهمی در مورد سلامت و عملکرد پرده گوش (tympanic membran) و استخوان‌های گوش به دست می‌آید‌.

چه زمانی به مرکز شنوایی سنجی مراجعه کنیم؟

در صورتی که هر یک از علائم زیر را داشتید، نیاز است تا وضعیت سلامت گوش و شنوایی  سنجیده شود.

1- وزوز گوش(tinnitus)

2- احساس فشار در گوش

3- مشکل کم شنوایی

درجات کاهش شنوایی کدامند؟

میزان کاهش شنوایی در یک فرد به صورت خفیف‌‌،‌ متوسط‌‌،‌ شدید و عمیق درجه‌بندی می‌شود‌.‌ دسته بندی سطوح شنوایی به شرح زیر است:

1- شنوایی طبیعی: گوش سالم می‌تواند صداهایی به اندازه 20 dBHL را بشنود.

2- کاهش شنوایی خفیف: در حالت کم شنوایی خفیف، کاهش شنوایی در گوش‌ بین 25 تا 39 dBHL است‌.‌

3- کاهش شنوایی متوسط: در این حالت، کاهش شنوایی در گوش بین 40 تا 69 dBHL است‌ و بدون سمعک‌‌، شنیدن دشوار است.

‌ 4- کاهش شنوایی شدید: کاهش شنوایی در گوش‌ بین 70 تا 89 dBHL است‌.‌ در این حالت سمعک مرسوم‌ترین مداخله لازم است.

5- کاهش شنوایی عمیق: در این موارد، کاهش شنوایی در گوش از 90 dBHL شروع می‌شود‌ که بیمار به سمعک‌های بسیار قوی یا کاشت حلزون، و جلسات متعدد آموزشی نیاز دارد‌.

انواع روش‌های درمان کم شنوایی

از دست دادن شنوایی (hearing loss) می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد. واکنش افراد مختلف به این پدیده متفاوت است. برای تعداد زیادی، از دست دادن شنوایی می‌تواند مشکلات اجتماعی، روانی و فیزیکی را پدید آورد. حال اگر شما قدرت شنوایی خود را از دست داده‌اید یا در حال از دست دادن آن هستید، پرسیدن این سوال که آیا این حس شنوایی از دست رفته قابل بازگشت است و درمانی دارد یا خیر بسیار طبیعی و منطقی می‌نماید. در شرایط اقتصادی فعلی فهمیدن انواع روش‌های درمان کم شنوایی در جهت کاهش علائم اختلالات شنوایی از اهمیت زیادی برخوردار است.

برای کم شنوایی روش‌های درمانی متعددی وجود دارد. در ادامه به بررسی انواع روش‌های درمان کم شنوایی می‌پردازیم.

 1- درمان کم شنوایی حسی – عصبی (Sensorineural hearing loss (SNHL))

2- ایمپلنت حلزون

 3- بازگشت کم شنوایی انتقالی

4- رفع انسداد

5- تنگی کانال گوش

6- برجستگی استخوان کانال گوش

7- اتواسکلروزیس یا رشد غیر طبیعی استخوان اطراف استخوانچه رکابی در گوش میانی

8- گسستگی زنجیره استخوانی یا جدایی غیرطبیعی استخوانچه‌های گوش میانی (رکابی، چکشی و سندانی)

9- سمعک‌های معمول

10- سمعک‌های هدایت استخوانی

11- دستگاه‌های قابل کاشت متصل به استخوان

12- ایمپلنت‌های گوش میانی

13- بازگرداندن کم شنوایی مختلط

14- درمان خانگی کم شنوایی

روش‌های درمان کم شنوایی بدون سمعک

سمعک یکی از بهترین‌ راه‌ها برای بهبود شنوایی است. اما برای درمان تمام بیماری‌هایی که باعث کم شنوایی می‌شوند، نیاز به استفاده از سمعک نیست. درمان کم شنوایی تا حد زیادی به نوع آن و عامل ایجاد آن بستگی دارد. در ادامه به تعدادی از راه‌های درمان کم شنوایی بدون سمعک اشاره می‌کنیم.

 یکی از آثار طبیعی افزایش سن، کاهش شنوایی و سنگین شدن گوش‌ها است. کاشت حلزون گوش (cochlear implan)، یکی از راه‌های درمان کم شنوایی بدون سمعک است.

نوع اصلی دیگر کم شنوایی به عنوان کم شنوایی هدایتی شناخته می‌شود. کم شنوایی هدایتی، به طور کلی ناشی از یک بیماری یا مشکل ساختاری در گوش بیرونی یا میانی است و معمولا موقتی است. درمان کم شنوایی هدایتی معمولاً شامل مداخله پزشکی، توسط متخصص گوش و حلق و بینی برای رفع علت خاص ایجاد آن است. در برخی موارد، جراحی ممکن است کمک کننده باشد.

کم شنوایی حسی – عصبی در اثر مشکلات و بیماری‌های گوش داخلی ایجاد می‌شود. درمان اصلی کم شنوایی حسی-عصبی استفاده از سمعک یا کاشت حلزون است. در برخی از علل کم شنوایی حسی – عصبی، جراحی و در موارد حاد که در اثر ویروس‌ها ایجاد می‌شوند، استفاده از کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) موثر هستند.

کم شنوایی مادرزادی می‌تواند هدایتی یا حسی – عصبی باشد. کاشت حلزون و دستگاه‌های کمکی از روش‌های درمان کم شنوایی بدون سمعک در کودکان مبتلا به کم شنوایی مادرزادی است.

چه کسی شنوایی سنجی را انجام می‌دهد؟

همانطور که برای انجام هر حوزه‌ای نیاز است که به متخصص آن مراجعه کنیم در این موضوع نیز باید به سراغ متخصصان این حوزه (شنوایی شناس) رفت. برای همین، تست شنوایی سنجی لازم است توسط متخصصان آن صورت گیرد. اندازه گیری کم شنوایی و میزان آن و همچنین دلیل این عارضه و درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار است که باید توسط یک مرکز تخصصی و باتجربه صورت گیرد.

نحوه آمادگی برای تست شنوایی سنجی

اغلب بیماران می‌پرسند که برای انجام شنوایی سنجی چه کار باید کرد؟ لازم است بدانید که تست شنوایی سنجی نیاز به آمادگی ویژه‌ای ندارد. همانطور که در بالا گفتیم از روش‌ها و تست‌های زیادی برای بررسی میزان شنوایی و سلامت گوش استفاده می‌شود. سابقه پزشکی، سن و میزان کم شنوایی از عواملی هستند که بر اساس آن متخصصان انتخاب می‌کنند که از کدام روش و تست برای بررسی شنوایی فرد استفاده کنند.

نتیجه گیری:

شنوایی سنجی شامل تکنیک‌های غیرتهاجمی و بدون دردی می‌شود که برای بررسی عملکرد شنوایی بیماران کاربرد دارد. کم شنوایی مربوط به سن خاصی نمی‌شود و در هر سنی به دلایلی ممکن است بروز پیدا کند. با این حال، اما سالمندی و افزایش سن یکی از مهم‌ترین دلایل کم شنوایی محسوب می‌شوند.

 در این روش، شنوایی شناس به بررسی وضعیت شنوایی و سالم بودن بخش‌های گوش می‌پردازد تا پی ببرد که در کدام قسمت از شنوایی بیمار اختلال و مشکل به وجود آمده سپس به درمان آن بپردازد.

 بهتر است بدانید شنوایی سنجی با اینکه کار راحتی به نظر می‌رسد اما در آن از تکنیک‌های نوینی استفاده می‌شود که این ارزیابی را حائز اهمیت می‌کند. این کار باید حتما توسط متخصص شنوایی شناس صورت بگیرد. ادیومتری، تمپانومتری، رفلکس اکوستیک، آزمایش هدایت استخوانی، تست گفتاری، ABR و… از جمله مهم‌ترین تست‌هایی هستند که در شنوایی سنجی کاربرد دارد و باید حتما توسط متخصصان انجام شوند.